قلم

به نام خداوند خرد و اندیشه

مذاکرات مستقیم یا غیر مستقیم ؟

مفید یا مضر؟

منفعت عمومی و مصالح ملی یا مصالح جناحی و گروهی؟

نگاه مردم به نوع مذاکرات و انتظارات ؟

در مسقیم بودن و نبودن مذاکرات اخبار متناقض وجود دارد، به نظر هر دو طرف نیز درست می گویند، مذاکرات با حضور وزیر امور خارجه عمان برگزار خواهد شد و ابتدا چه به صورت نوشته مکتوب و چه بیان مطالب می تواند غیر مستقیم باشد و نظر طرف ایرانی درست باشد که مذاکرات غیر مستقیم است، بعد از به نتیجه رسیدن مرحله اول نمایندگان ایران و آمریکا هر چند در یک سطح نیستند اما هر کدام برای اطمینان از طرف مقابل مباحث را مطرح خواهند کرد و اینگونه نظر طرف آمریکایی درست می باشد که مذاکرات مستقیم است. این اصل قضیه محسوب نمی شود، چرا که هر دو طرف از سوی تصمیم گیرندگان کشورهای خود مجوز پیش برد این مذاکرات را دارند.

آیا مذاکرات مفید خواهد بود یا خیر؟ به نظر نگارنده این مذاکرات به طور معمول خوب و مفید خواهد بود چه به نتیجه برسد چه نرسد چرا که مقداری از کدورت های ساختگی بین دو طرف را می شود از بین برد، چرا که یکی از دلائل اختلافات چه در سطح اجتماعی چه ملی و چه بین المللی نبود اطلاعات دقیق از هم دیگر و بیان اختلافات توسط واسطه ها می باشد. حال اگر به نتیجه برسد و به مرحله بعد برود که خیلی خوب و مفیدتر و الا خود مذاکره هیچ اشکالی ایجاد نخواهد کرد.

مذاکرات در بعد منفعت عمومی یا مصالح کشور می تواند یک قدم به پیش باشد، چرا که از نشانه های آن همین پایین آمدن قیمت دلار می باشد که چه بخواهیم چه نخواهیم بر اقتصاد ما موثر واقع شده است، پس مذاکرات می تواند منفعت عمومی کشور را فراهم نماید، هر چند عده ای به ان اعتقادی نداشته باشند، اما شک نکنیم که تحریم ها منفعت عد ه ای خاص را فراهم می کند و زندگی خیلی ها را ویران می نماید.

اما آنچه که مردم انتظار دارند و خواهان آن هستند امنیت و آسایش در ابعاد سیاسی و اجتماعی و اقتصادی است، و اکثریت جامعه ما نگاهی امیدوارانه به آن دارند،  از این بابت که اگر صورت بگیرد و به خواسته های نمایندگان آنها در مذاکرات توجه شود بسیار امیدوار خواهند شد و احساس جنگی بودن را در خود نخواهند داشت و اضطراب و استرس روحی آنان تا حدودی فروکش خواهد کرد، اما اگر به نتیجه مطلوب نرسد به طور طبیعی مردم علاوه بر نا امیدی و سردرگمی در ابعاد اقتصادی و سیاسی و فرهنگی باید منتظر تغییرات عقیدتی در آنان نیز بود.

اما مخالفان و موافقان این تصمیمات چه کسانی هستند؟

کسانی که موافق مذاکرات هستند می توانند دو گروه باشند، گروهی که به هر حال هیچ علاقه ای به درگیری و جنگ ندارند و دوست دارند مملکت آرامی باشد تا آنان به آنچه خود دوست دارند از لذت و منفعت برسند

دسته  دوم کسانی هستند که واقعا برای آنان سربلندی و پیش تاز بودن کشورشان برایشان مهم است و به هیچ وجه راضی به درگیرشدن ایران با کشورهای دیگر ندارند، و در عین حال دوست ندارند ایران افتخاراتی که این سالها با وجود تمام تحریم ها به هر نحوی و در هر عرصه ای بدست آورده است را با بی کفایتی مسئولان و تصمیم گیرندگان خود از دست بدهند و سربلندی ایران اسلامی برای آنان اهمیت دارد.

مخالفان نیز دو دسته هستند گروهی که منفعت خود را در جنگ و درگیری و تحریم می دانند چنانکه می گویند اگر می خواهید ثروت مند شوید بهترین موقعیت زمانی است که  کشور درگیر جنگ خواهد شد.

عده ای اما معتقدند که با ترامپ دیوانه نمی شود مذاکره کرد چرا که سابقه به زیر میز زدن دارد و به هیچ قرار دادی پایبند نخواهد بود لذا یا همه چیز را از ما می خواهد و هیچ امتیازی ندهد یا امتیازاتی می دهد که قابل توجه نخواهد بود.

به هر حال این مذاکرات به نظر برای ایران می تواند مفید باشد چون دیگر کشورها و افکار عمومی کشور ما را متهم به بی قانونی و بی منطقی نمی کنند، دوم اینکه ما راه های دیگری رفته ایم و نتیجه مورد توجه ما را نداده پس باید این راه را هم رفت تا علاوه بر خرید زمان و آرامش دادن به بازار پر  التهاب کنونی کشور، افکار عمومی نیز نا محرم نبوده و این تلاش مسئولان خود را دیده و آنگاه در کنار هم قرار گرفته و همه دست در دست هم به آبادانی و بزرگی کشور خود بیندیشند.

عده ای اما بطور کلی مخالف هستند و کلیاتی را مطرح می کنند حال اگر مذاکرات تحقق پیدا نکرد این کلیات سندی می شود برای حمله به دولتمردان و اینکه ما گفتیم نمی شود، شما قبول نکردید! دیگر نمی گویند ما راه های می شود شما را هم تجربه کردیم و نشد پس اجازه دهید راه دیگری هم امتحان کنیم

عد ه ای نیز با شک و تردید به این قضیه نگاه می کنند و جرات اظهار نظر ندارند و نمی دانند چه چیزی را بگویند که بعدا پیش بینی و تحلیلشان را به رخ آنان نکشند.